Halucinacija | |
---|---|
Klasifikacija i vanjski resursi | |
ICD-10 | R44 |
ICD-9 | 780.1 |
DiseasesDB | 19769 |
MedlinePlus | 003258 |
MeSH | D006212 |
Halucinacije (lat. hallucinatio/ alucinatio = priviđenje) su lažna doživljavanje objekata ili lica koji stvarno ne postoje, tzv. "percepcija bez predmeta". Obuhvataju sva čula (vid, sluh, miris, okus, estetska, genitalna).[1][2][3][4]
Takva priviđanja se javljaju kao prisilni osjećaj stvarnosti pa izaziva određene modele ponašanja i usmjeravaju emocije. To nisu normalna stanja, iako ponekad pogađaju i normalne osobe. Pri lažnim halucinacijama (pseudohalucinacije) osoba je svjesna da ne postoji objektivni podražaj, ali im se ne može oduprijeti. Za razliju od ovih, u iluzijama postoje vanjski objekti, ali se krivo prepoznaju i tumače.
Pokazalo se da su najčešće su slušne halucinacije. Takozvane liliputanske halucinacije se ispoljavaju kao nepostojeća percepcija umanjenih objekata i osoba (tokom visokih temperatura i otrovanja). Nasuprot tima, makroptične halucinacije se odnose na percepciju povećanih objekata. Elementarne halucinacije obuhvataju pojave neoblikovanih doživljavanje (svjetlo, iskrenje, blještanje) ili jednostavnih zvukova (šum, kucanje, muzika, govor)[5]
Vankampusne halucinacije potiču se izvan čulnog područja, a hipnagogne javljaju se prilikom uspavljivanja. Inducirane halucinacije prenose se od jedne osobe na druge (naprimjer tokom hipnoze). Negativne halucinacije nastaju onda kada subjekt ne percipira prisutne objekte, a refleksne halucinacije se javljaju nakon podražaja drugog perceptivnoga sistema. Jednostrane halucinacije nastaju samo na jednoj strani bilateralnog čulnog sistema.[6][7][8]